Αν και μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τη ζύμη που σας έδειξα νωρίτερα, είτε για τα πεϊνιρλί, είτε για τα πιροσκί, για να φτιάξετε τη δική σας σπιτική πίτσα, σας έχω κάτι ακόμα γρηγορότερο. Μια πίτσα χωρίς ζύμωμα, που φτιάχνεται σε ελάχιστο χρόνο. Δημιουργούμε έναν πολύ χαλαρό χυλό, τον οποίο στη συνέχεια τον ρίχνουμε σε ένα μεγάλο ταψί, και τον απλώνουμε με ένα κουτάλι. Ρίχνουμε από πάνω ότι υλικά θέλουμε, και έτοιμη! Πάμε να δούμε την συνταγή μας!
Η μαμά μου φτιάχνει υπέροχες λαλαγγίτες. Είναι σαν μικρές τηγανίτες, που συνήθως τρώγονται γλυκές, με την προσθήκη ζάχαρης ή μελιού. Τουλάχιστον έτσι τις τρώγαμε εμείς μια ζωή, μέχρι που μια μέρα η μαμά μου έκανε μια αλμυρή εκδοχή τους, όπου είναι γεμιστές με φέτα. Πιστέψτε με, πρέπει να τις δοκιμάσετε! Είναι ότι πρέπει για ένα Κυριακάτικο πρωινό στο σπίτι, όπου είστε πιο χαλαροί και έχετε περισσότερο χρόνο. Και μια φορά στις τόσες, δεν πειράζει να φάμε κάτι τηγανιτό, οπότε μην το σκέφτεστε καν! Πάμε να δούμε την συνταγή και για τις δύο εκδοχές, και να δείτε πόσο εύκολο είναι να τις διαφοροποιήσετε, και να κάνετε όποια εκδοχή από τις δύο προτιμάτε, ή ακόμα καλύτερα, και τις δύο.
Λατρεύω τα πιροσκί, αλλά σαν τα πιροσκί της θείας μου της Σοφίας, δεν έχω ξαναφάει ποτέ στη ζωή μου. Αφράτα, ελαφριά, καθόλου λαδερά, όμορφα φουσκωμένα, με υπέροχη γέμιση λευκού τυριού. Είναι η συνταγή που πάντα ζητούσα από τη θεία μου να μου κάνει, και πάντα μου τα έφτιαχνε με μεγάλη προθυμία. Τα έχω προσφέρει σε φίλους σε άπειρα πάρτυ, ακόμα και στο bachelorette μου, χάρις στη θεία μου, γιατί πραγματικά πιστεύω ότι είναι μια συνταγή που πρέπει οπωσδήποτε να δοκιμάσει κάποιος. Την μοιράζομαι σήμερα μαζί σας με πολλή χαρά, γιατί ξέρω ότι πολλοί την περιμένατε από τότε που την γυρίσαμε σε βίντεο, και έκτοτε περίμενε υπομονετικά να μαζευτούν κι άλλες 3 συνταγές για να ολοκληρωθεί το βιντεάκι. Όποιος έχει πάρει συνταγή από μαμά, γιαγιά, θεία που μαγειρεύει μια ζωή με το μάτι, μπορεί να καταλάβει πόσο δύσκολο ήταν να βγουν οι δοσολογίες της σημερινής συνταγής, οπότε ελπίζω όλα να βγαίνουν ακριβώς όπως πρέπει και να καταφέρετε να τα απολαύσετε κι εσείς στο μέλλον. Δυστυχώς η θεία μου δεν βρίσκεται πια μαζί μας, την χάσαμε πέρσι, και πιστέψτε με ήταν πολύ δύσκολο για μένα να μπορέσω να μοιραστώ αυτό το βίντεάκι μαζί σας, γιατί μου ήταν πολύ επίπονο ψυχολογικά να το μοντάρω μετά από αυτό. Ολοκληρώσαμε τις συνταγές του βίντεο με τη συμβολή της μαμάς μου, και ελπίζω πραγματικά να σας αρέσει και να εκτιμήσετε την προσπάθεια μας. Καλή σας απόλαυση.
Σπιτικά πεϊνιρλί, από τα χεράκια της θείας μου, που ήταν μάστερ στις συνταγές με ζύμες. Μοσχομυριστά, αφράτα, πεντανόστιμα. Ότι και να πω για αυτά είναι λίγα, πραγματικά. Δεν είναι ιδιαιτέρως δύσκολα στο φτιάξιμο, κι αν γενικά το “έχετε” με τα ζυμάρια, είμαι σίγουρη ότι θα τα καταφέρετε. Εγώ από την άλλη είμαι πολύ αρχάρια στον τομέα αυτό, οπότε θα προσπαθήσω να κάνω ότι καλύτερο μπορώ την επόμενη φορά που θα κάνω μόνη τη συνταγή της. Μακάρι να καταφέρω να τα κάνω τόσο καλά όσο η θεία μου. Πάμε να δούμε την συνταγή!
Μια συνταγή που ζητάτε πάρα πολύ καιρό, και σας υποσχέθηκα ότι θα σας την δείξω, είναι ο πουρές φούρνου. Μάλιστα, ήταν το έναυσμα για να το πάρω απόφαση, και να σας κάνω επιτέλους ένα βιντεάκι με συνταγές για το πασχαλινό τραπέζι, κάτι που αναβάλλω χρόνια τώρα στο μυαλό μου. Ήρθε λοιπόν η ώρα να μοιραστώ μαζί σας, όχι μόνο τη συνταγή αυτή, αλλά και το βιντεάκι της, το οποίο περιλαμβάνει, άλλα 3 ορεκτικά και μια σαλάτα. Η συνταγή μας είναι πανεύκολη, μπορεί να προετοιμαστεί ακόμα και από την προηγούμενη ημέρα, και απλά να ψηθεί λίγη ώρα πριν. Χρειάζεται και αυτή, ελάχιστα υλικά και ελάχιστο χρόνο γενικότερα. Θα σας λύσει τα χέρια για πολλά τραπέζια, και πιστέψτε με, οι καλεσμένοι σας θα σας την ζητάνε ξανά και ξανά.
Κάτι σαν το cheesecake ψυγείου που κάνω, και είναι το πιο δημοφιλές γλυκό στις παρέες μου και την οικογένεια μου, καθώς επίσης μου το ζητάνε σχεδόν κάθε φορά. Είστε έτοιμοι για την συνταγή του πουρέ; Πάμε!
