Μια θεωρώ αρκετά πρώτοτυπη ομελέτα, η οποία όμως είναι πεντανόστιμη, έχει λίγα υλικά και είναι φουλ χορταστική, είναι αυτή με τηγανητές πατάτες και κρεμμύδια. Κι αν καταφέρει να σας περισσέψει κάποιο κομμάτι, μπορείτε άνετα να την βάλετε σε σάντουιτς την επόμενη και να την καταναλώστε για πρωινό. Πάμε να δούμε αναλυτικά τα υλικά και την συνταγή της.
Σήμερα θα μιλήσουμε για ομελέτες. Σε αυτό και στα άλλα 4 άρθρα που ακολουθούνε, καθώς και στο αντίστοιχο βιντεάκι τους, σας φτιάχνουμε 5 ομελέτες που πιστεύω πως θα λατρέψετε. Ξεκινάμε με την πρώτη, και για μένα πιο κλασσική από τα χεράκια της μαμάς μου, που είναι αυτή με το φρέσκο κρεμμυδάκι. Νομίζω πως είναι και μια από τις δικές της αγαπημένες ομελέτες, γιατί πρέπει να είναι αυτή που έχω φάει περισσότερο από όλες στη ζωή μου. Έχει ελάχιστα υλικά, αλλά δεν στερείται γεύσης, απεναντίας, είναι πάρα πολύ νόστιμη, και πιστεύω πως θα σας αρέσει πολύ. Πάμε να την δούμε.
Δεν θα μπορούσαν να λείπουν τα ποντιακά ωτία (αυτάκια) από ένα βίντεο με ζύμες, τουλάχιστον για εμένα που έχω ποντιακές ρίζες, και έχω μεγαλώσει τρώγοντας τα. Πρόκειται για μια ελαφρώς γλυκιά ζύμη, που τηγανίζεται, και τρώγεται σκέτη, ή με την προσθήκη ζάχαρης, μελιού κλπ. Στη δική μου οικογένεια τα τρώγαμε αρκετά συχνά, καθώς τα έφτιαχνε η αγαπημένη μου θεία Σοφία σε κάθε ευκαιρία, αλλά μεγαλώνοντας έμαθα ότι σαν έδεσμα το κερνούσαν πολύ σε γάμους, βαφτίσεις και άλλες γιορτές. Σε κάθε περίπτωση, είναι πάρα πολύ νόστιμα, και πρέπει οπωσδήποτε να τα δοκιμάσατε. Η συγκεκριμένη συνταγή βγάζει σίγουρα πάνω από 100 κομμάτια, οπότε αν θέλετε μπορείτε να κάνετε την μισή ποσότητα. Πάμε να δούμε την αναλυτική συνταγή.
Σπιτικά πεϊνιρλί, από τα χεράκια της θείας μου, που ήταν μάστερ στις συνταγές με ζύμες. Μοσχομυριστά, αφράτα, πεντανόστιμα. Ότι και να πω για αυτά είναι λίγα, πραγματικά. Δεν είναι ιδιαιτέρως δύσκολα στο φτιάξιμο, κι αν γενικά το “έχετε” με τα ζυμάρια, είμαι σίγουρη ότι θα τα καταφέρετε. Εγώ από την άλλη είμαι πολύ αρχάρια στον τομέα αυτό, οπότε θα προσπαθήσω να κάνω ότι καλύτερο μπορώ την επόμενη φορά που θα κάνω μόνη τη συνταγή της. Μακάρι να καταφέρω να τα κάνω τόσο καλά όσο η θεία μου. Πάμε να δούμε την συνταγή!
Η σημερινή μας συνταγή, είναι μια λαχταριστή καρυδόπιτα της μαμάς. Έχω φάει αυτό το γλυκό πολλές φορές μεγαλώνοντας, και αν και της μαμάς μου της άρεσε να δοκιμάζει διαφορετικές εκδοχές του συγκεκριμένου γλυκού (λατρεύει την εκδοχή με χουρμάδες!), αυτή που σας παρουσιάζω σήμερα, είναι η δική μου αγαπημένη. Αυτό που μου φάνηκε περίεργο όταν αποφασίσαμε να την γυρίσουμε σε βίντεο (κάτι που μπορεί όλοι οι υπόλοιποι που έχετε ξαναφτιάξει καρυδόπιτα στο παρελθόν να γνωρίζατε ήδη), είναι το γεγονός ότι φτιάχνεται με φρυγανιά τριμμένη, και όχι με κάποιο αλεύρι. Είναι ένα αρκετά εύκολο γλυκό, το οποίο μπορείτε αν θέλετε να το φτιάξετε και χωρίς σαντιγί, και μπορείτε επίσης να μειώσετε την δόση του σιροπιού, για να την κάνετε πιο ελαφριά, και λιγότερο γλυκιά. Μια άλλη εκδοχή, είναι αυτή της καρυδόπιτας με κρέμα, ή αλλιώς πουτίγκας, που σας δείξαμε λίγο πριν τα Χριστούγεννα. Πάμε να δούμε την συνταγή!
